سراج عاصي در العربی الجدید نوشت: عربستان پس از ایالات متحده و چین، سومین رتبه را از حیث هزینه نظامی دارد و تنها در سال گذشته، بیش از ۶۷ میلیارد دلار صرف خرید تجهیزات نظامی و دفاعی کرد. با این وجود، همچنان عربستان سعودی در حمایت از تاسیسات نفتی و استراتژیک خود ناتوان است.

به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: به گفته کارشناسان نظامی آمریکا، حملات حوثی ها توانست بر سامانه های دفاعی سعودی که در ضمن آن، ۶ موشک باتریوت تولید آمریکا نیز وجود دارد، غلبه پیدا کند. در این جا بود که پوتین با حالت تمسخرآمیزی به سعودی ها پیشنهاد داد به جای خرید سلاح های آمریکایی، مانند ترکیه و ایران از سامانه های موشکی روسی، مانند اس ۳۰۰ یا اس ۴۰۰، استفاده کنند، تا بتوانند از زیر ساختهای خود دفاع کنند.

ما در برابر یک تناقض سیاسی قرار داریم مبنی بر اینکه وقتی عربستان توان حمایت از مهمترین منبع درآمد ملی خود را ندارد، چطور می تواند از امنیت ملی اش دفاع کند؟ به نظر می رسد عربستان سعودی پیش از حمله به آرامکو، از میزان دقیق شکنندگی اوضاع استراتژیک خود، آگاه نبوده است؛ که اگر بود، خود را درگیر جنگهای منطقه ای با همسایگان خود نظیر عراق و یمن نمی کرد.

در این میان، بدیهی است که سعودی ها ایران را مسئول حمله به آرامکو بدانند؛ چرا که می خواهند دشمنی در ابعاد ایران، و نه حوثی ها داشته باشند، تا بتوانند میزان سستی نظام دفاعی خود، با وجود سرمایه گذاریهای هنگفت را پنهان و توجیه کنند.

این در حالی است که وقتی سعودیها به دونالد ترامپ تکیه می کنند، با اظهارات او در مورد عدم تمایلش برای جنگ با ایران مواجه می شوند. علاوه بر اینکه کنگره نیز مخالف سرسخت جنگ است. به این ترتیب، عربستان در هر گونه مقابله احتمالی با ایران، خود را تنها می بیند و نقش آمریکا برای آن، منحصر به فروش سلاح بیشتر می شود. در این شرایط، بار دیگر این سوال مطرح می شود: عربستانی که توان دفاع از حساس ترین تاسیسات نفتی خود را ندارد، چگونه می تواند در جریان یک جنگ منطقه ای بزرگ با ایران، مقاومت نشان دهد؟!